Bosnië 2011
Ergens eind februari krijg ik onverwacht een telefoontje
van Rene Koops,
of ik zin heb om mee te gaan naar Bosnië van 10 t/m 14 maart. Hier hoefde ik niet lang over na te denken,even checken bij het thuisfront, planning op het werk omzetten en ja natuurlijk ik ga mee.
De dagen voor vertrek alles nagelopen, vliegen gebonden, lijnen gecheckt en ingevet enz.
Donderdag 10 maart alles klaar en vertrek om 08.30 met de trein naar Schiphol. Op station Heerhugowaard staan Robert van ’t Voort en Co Groot al met de koffers klaar. Halverwege richting Amsterdam krijgen we een telefoontje. Rene Koops en Rob Pronk zitten in dezelfde trein. Bij het overstappen op station Sloterdijk ontmoeten wij elkaar en gaan gezamenlijk verder naar Schiphol. Om 10.00 uur zijn wij op Schiphol, we checken vast in en wachten op de overige twee ; Bram Zanis en Richard Prick van Wely. Na het inchecken door de douane en alvast richting de gate. Nog even een broodje eten, wat koffie drinken en we zijn klaar voor vertrek. Om 11.30 uur vertrekt het vliegtuig en onderweg worden de nodige visbladen gelezen, french nymphing uitgebreid besproken en wat geslapen.
Om 13.15 uur landen we in Zagreb en worden we opgevangen door Zeljko Prpic (europees kampioen vliegvissen en onze visgids)en Stivo Kreka, ze hebben 2 Volkswagens Caddy klaar staan en we vertrekken richting Ribnik, een rit van bijna 4 uur. Nog geen 5 minuten zijn we onderweg en Rene heeft de vliegendoos van Zeljco al in zijn handen. Na zorgvuldig de doos te hebben bestudeerd vraagt hij wat hij voor de doos moet hebben en geeft aan dat hij er 3 uur over mag nadenken.
De wegen zijn hier en daar erg slecht, onderweg zie je de schade die de oorlog heeft aangebracht. Sommige dorpjes liggen half in puin, uitgebrande en kapot geschoten huizen staan leeg en worden niet meer opgebouwd. Zeljko legt uit dat dit komt omdat niemand van de oorspronkelijke eigenaren het opeist, de families zijn vermoord en het blijft zo staan totdat iemand (verre familie) het opeist. Hier en daar ligt ijs op de weg, de bergen zijn besneeuwd. Om 16.15 uur hebben we een koffie / drink pauze. Daarna door naar Banja Luka hier ontmoeten we Andrija, een kennis van Rene en Richard die hen vorig jaar aan de vergunningen enz. in dit gebied heeft geholpen.
Onderweg kwamen we nog een groepje tegen
waar volgens enkelen een collega vliegvisser tussen liep te mekkeren .
Omstreeks 17.30 komen we aan op de plaats van bestemming en gaan we door naar de huisjes, een verdeling is snel gemaakt en de spullen worden uitgepakt. Hierna zijn we aan het avondeten gegaan en dit was goed geregeld; kool salade, kipschnitzels, friet en jawel hoor, ook hier was de Remia mayonaise aanwezig. Daarna nog wat gedronken en lekker nagezeten aan de bar.
Vrijdag 11 maart;
Om 07.00 uur opgestaan en even met Zeljko gesproken, hij zat te vliegbinden. Hier kregen we de eerste tips welke vliegen te gebruiken en hoe te vissen. Hilarisch was het moment dat er CDC vliegen werden gebonden (er lag 5 gr. CDC op tafel) en dat 1 van de slimmeriken vroeg;
How many Dicks did you shoot for this CDC?
Om 08.00 uur uitgebreid ontbeten; gebakken eieren en van alles en nog wat, ook het brood was prima te eten. Dat ben ik wel eens anders gewend. Het weer was perfect, licht zonnig en bijna geen wind. Gevist werd er op de Ribnik, direct gelegen aan de huisjes. Hierna de hengels gepakt en zijn we opgesplitst, samen met Bram, Richard,Rob, Co en Zeljco zijn wij een stukje stroomopwaarts gereden. De anderen gingen een stukje stroomopwaarts . Zeljco gaf de instructies en liet ons zien waar de vis lag. Met zijn alle hebben we staan kijken maar de hoeveelheid vis die hij aanwees hebben wij niet kunnen zien. Richard had al snel zijn eerste vlagzalm aan de lijn deze werd achtervolgd door een grote bruine forel.
Richard in actie Bram op de achtergrond.
De ochtend gevist en het was bijzonder moeilijk om een visje te vangen, zelfs met de polaroid bril had ik de grootste moeite om een visje te zien staan. Gevist werd er met kleine groene cdc vliegen met zwarte vleugeltjes haakje 18 en ook met zware tungsten nimfen maatje 18. Uiteindelijk resultaat was 1 mooie vlagzalm in de ochtend en in de middag wist ik nog 2 vlagzalmen en 2 bruine forelletjes te vangen.
Bram's eerste 1e
De score voor de collega vissers was ongeveer als volgt;
Dat de vis er daadwerkelijk lag bewijst onderstaande foto.
Zejlco met vlagzalm
Vlagzalm 1
Zjelco is bij iedereen langs gelopen en heeft zijn uiterste best gedaan om iedereen een visje te laten vangen. Hij gaf advies over waar te vissen, met welke vliegen of nimfen en als het hem niet aanstond bond hij zijn eigen vliegen aan de leader, maakte de leader langer of veranderde wat anders. Iedereen moest even wennen dat er met slechts 1 vlieg of nimf gevist mocht worden.
Het eten was allemaal uitstekend geregeld, ontbijt, lunch en diner alles was inbegrepen. s’Avonds lekker aan de swappies gezeten.( gekruide gehakt staafjes met brood en friet) Na het eten nog wat zitten napraten, ervaringen uitgewisseld en de tips voor morgen besproken. Hierna nog even bij Zejlco gezeten die de nodige vliegen voor morgen zat te binden. Morgen naar de Pliva, een andere rivier waar we een rit van ongeveer 1,5 uur voor nodig hadden.
Zaterdag 12 maart
Wederom vroeg opgestaan en om 07.00 uur aan het ontbijt, hier werd ook besproken dat de Pliva moeilijker te bevissen was dan de Ribnik in deze tijd van het jaar. Inmiddels heeft ook Andrija zich bij de groep gevoegd en hij denkt dat de Pliva een teleurstelling zal zijn. De mogelijkheid om naar de Sanica te gaan op zondag werd besproken. Nou, dat zal me benieuwen, dat moet dan wel een blank worden, het was gisteren al moeilijk genoeg.
Om er een klein idee van te hebben hoe goed de wegen hier zijn en hoe makkelijk het rijdt; de Ribnik ligt schuin links onder Banja Luka, een kleine 65 km waar we dik een uur over reden, de Pliva ligt 90 km van Banja Luka maar dan schuin rechts. Van de Ribnik was het ongeveer 1,5 uur rijden door de bergen. In de bergen lag sneeuw, de weg was hier en daar slecht begaanbaar. Er lagen rotsblokken op de weg er zaten gaten in waarin je kon verdwalen en hier en daar was het smeltwater opgevroren.
Onderweg werd de mogelijkheid besproken om morgen naar de Sanica te gaan. Zowel Stevo als Zejlco raden het ons af ze hadden geïnformeerd en de waterstand was bijzonder laag. Al snel waren we het over eens dat we dan op de Ribnik gingen vissen. Achteraf bleek dit de juiste keuze, door het warme weer was er veel smeltwater en was het waterniveau in één nacht met een meter gestegen en was het behoorlijk troebel volgens onze gidsen.
De Pliva is een prachtige rivier met een al net zo mooie natuur er omheen, niet geheel toevallig vertelt Zejlco dat zijn huis nog geen 500 meter van deze rivier staat.
Het vissen op de Pliva is bijzonder moeilijk en we vissen vooral met zware tungsten nymfen. De nimfen waren gebonden met een klein staartje, groen binddraad en een 2,3 mm. tungsten kraal
op haakmaat 18.
De Pliva …… waar Prick en Bram beiden een grote forel achter de vlieg aan hadden.
Tijdens de wandeling langs de rivier kwamen Richard en Bram uit bij een diepe pool. Glashelder water met een mediterane blauwe gloed. Hier stonden een aantal forellen hoog in de stroming.
De pool was zeker een meter of 4 diep. Richard begon met het vissen vanaf de hoge kant. Bram besloot mijn drijflijn te verwisselen voor een intermediate en een donkere streamer werd aan de lijn geknoopt. Na een paar worpen kwam er uit de diepte een grote forel tevoorschijn en ging achter de streamer aan. Een centimeter of 10 voor de vlieg hield de vis in en ging terug de diepte in. Ook Richard had een ander vlieg aan de lijn gebonden. Een dikke hare's ear ging te water. Ook bij hem kwam de grote forel achter de vlieg aan. Maar ook Richard lukte het niet om deze machtige vis te haken.... Met een hartslag van 180 liepen ze samen verder naar de volgende pool.
Men zegt wel eens; al doende leert men, maar zoveel vis als onze gids zag staan hebben wij echt niet gezien, de geloofwaardigheid werd dan ook wel een beetje in twijfel getrokken. Dat hadden we beter niet kunnen doen. We kregen een kleine demonstratie.
French nymphing
Rene had op aanwijzen al enkele vissen gevangen en gaf zijn Greys 11 voet #3 over aan Zjelco. De hengel was voorzien van een 14 meter lange French leader en een zware nimf. Zjelco liep een klein stukje verder op en gaf een masterclass French nymphing. Bij de tweede worp hing de eerste vlagzalm al aan de lijn, een klein kwartier later had hij 4 vissen geland.
Na de middag hebben we stroomopwaarts gevist er werd leuke vlagzalm en bruine forel gevangen. Vooral de zware nimfen waren in trek, Zejlco liet nog maar eens zien welke techniek er gebruikt moest worden.
Voor Bram resulteerde dit in een prachtige bruine forel.
Ook ik wist nog een aardige vlagzalm aan de haak te slaan.
Zoals je aan de kleur van de vlagzalm kan zien zijn deze moeilijk te zien in de rivier, de kleur is goed aangepast aan de bodemstructuur van de rivier.
Zondag 14 maart De laatste dag, het is altijd weer balen.
Deze nacht was het stormachtig en bewolkt geweest.
Om 06.30 was ik op en heb de rivier nog eens goed bekeken, het waaide hard. Ik had al snel een paar plekjes waar ik sowieso nog wilde vissen. Om 8.00 uur aan het ontbijt en dit was weer dik voor elkaar. Zoals gezegd toch maar op de Ribnik gebleven, altijd een avontuur, je hebt net een beetje door hoe er gevist moet worden.
Na het ontbijt hoorde ik in de verte een motorzaag te keer gaan, niet zo gek, want er werd een hoop hout verstookt.
Eenmaal aan het vissen had ik direct een leuke bruine forel aan de haak. Zejlco kwam langs gaf nog wat tips en ging weer verder. Rob stond een stukje stroomafwaarts te vissen, de motorzaag die ik s’ochtends had gehoord had zijn werk gedaan. Nu was het tijd om dat hout bij het huis te krijgen.
Toen het paard eenmaal met de boom ging slepen zag ook ik dit keer een heleboel vis…………………, van mijn stek vertrekken, Rob viste onverstoorbaar door. In de ochtend visten we het beneden gedeelte en mocht ik niet klagen met 4 bruine forellen, de één nog mooier dan de ander. Wel opvallend was dat er veel vis los schoot van de haak, een oorzaak hebben we niet kunnen achterhalen, waarschijnlijk werd er zeer voorzichtig geaast.
In de middag gingen Richard,Bram,Robert, Co en ondergetekende naar de bovenloop van de Ribnik, in de buurt van de fishfarm. Daar aangekomen werden we afgezet bij de brug. Rob, Rene en Andrija visten door bij de huisjes en verder stroomafwaarts.
Bij de brug aangekomen werden mij diverse vissen aangewezen, helaas ik zag niets, totdat Zejlco exact aanwees waar de vis stond. Achter een grote steen stond een forel van zeker 3 kilo tussen de 60 en 70 centimeter lang. In de ochtend had ik met een extra lange leader, de drogevlieg en puntje 0.10 gevist.
Snel een grote flashback pheasanttail aangebonden. De eerste worp was te kort en dreef rustig voorbij, de tweede worp de nimf was niet op diepte, nogmaals nu exact goed maar geen reactie, rustig aflaten drijven en opnieuw. Ik zie de forel staan en let meer op de forel dan op mijn lijn. Ik zie de forel zijn bek openen en realiseer me dat er op mijn nimf gekauwd word, ik sla aan en voel weerstand, heel even maar………………. Puntje 0.10 was toch te dun grrrrrrrrrr.
Toch komen er deze dag nog een leuk aantal vissen aan de kant.
Één ding is zeker, wij hebben ons prima vermaakt
Nico Dekker
Mocht u enthousiast zijn geworden na het lezen van het
verslag kijk dan ook eens op de volgende links;
http://www.flyfishing-
