Ierland:

Reisverslag van een 'vistrip', door Lex Salverda

Dit jaar geen vakantie voor mij! Want het bestuur heeft beslist dat ik naar Ierland moet. Om te vissen op bruine forel nog wel. Met een smoes weet ik te bereiken dat mijn gezin mee kan gaan. Door twee keer de ferry nog nét te halen voordat-ie afvaart komen we uiteindelijk aan in County Mayo, vlak bij Balinrobe. We treffen het: echt Ierse weer: warm, soms dertig graden, strakke oostenwind en een hemelsblauwe lucht! Omdat we veel te veel geld hebben meegekregen van Ruth kopen we achteloos even een stacaravan. Steken we mooi nog even die tweehonderd vijftig piek per dag voor Bed and Breakfast ook in eigen zak. En dat maal drie weken...
 

Zodoende wonen we op 300 meter afstand van het fameuze Lough Mask. Met Lough Cara (zalm) en Lough Corrib (bruine forel) op ‘loopafstand'. Bedankt Ruth, voor de ruimhartige bijdrage. Ruth begrijpt dat Ierland een duur land is. Zeker als het hele gezin meegaat. En door mijn drie dochters drie weken op een rantsoen van ‘Brown Sodabread' en zelfgetapt ‘Lough Mask bronwater' te zetten blijft nog meer geld over. Om aan voldoende kopij te komen wil ik daarom in mei 2000 weer naar de stacaravan.
Kosten club uiteraard.

Ja ja: redacteur van ons clubblad zijn heeft zo z'n mooie kanten! En omdat bijna geen van de leden van Fly out ooit iets schrijft voor ons clubblad zie ik een florissante vis toekomst voor mezelf weggelegd. Het blad (Van- Voor- en Door?- Vliegvissers) moet immers volgeschreven. Toch? Maar goed. Nu iets meer over vissen in Ierland. Omdat ik maar een eenvoudig redacteur ben beheers ik de visvangstigheid-theorie tot in de puntjes. Maar de praktijk is effe anders. Ik vang dus drie weken lang geen schub! Ik ontmoet ‘locals' in de pub, en heel veel vissers op allerlei locaties, maar nooit eens iemand die de afgelopen maand forel gevangen heeft!

Niet op Lough Mask, niet op een van de omringende rivieren. Wel zalm, op Lough Cara, maar op deze vliegvishogeschool ben ik nog even niet voorbereid Ook tijdens de ‘World Cup Flyfishing' waar ik toevallig aan mee kon doen omdat het giga-visfestijn op Lough Mask naast de deur werd georganiseerd wordt zeer matig gevangen. Nog geen honderd forellen in vier dagen op zeshonderd deelnemers is niet echt de moeite. Vanwege de verplichting om méér kopij te leveren kom ik hier nog wel eens op terug. Want alle gekheid op een stokje: ik heb niets gevangen maar wél veel geleerd. Nogmaals: binnenkort meer hierover.