WÉÉR EEN WAAR GEBEURD VERHAAL
Ik onderstreep dit, want de meeste lezers denken dat ik de boel in de maling neem (zie haaievin in het IJsselmeer en zeeforel bij gemaal de Lely in vorige afleveringen).
Ik kan dit zeggen, omdat ik vier getuigen heb die nooit liegen, n.l. John Dijkmans, Rene van de Haag, Gerard van de Wardt en Kor van de Linden. Van de laatste persoon weet ik niet zeker of hij nooit liegt. We gingen een paar uurtjes forellen in Korte Hoef, bij Peters Hengelsport. We stapten met z'n vijven in de bus bij Rene en gingen op weg. Na veel omzwervingen via Utrecht,Vianen en bijna Arnhem kwamen we in Korte Hoef aan. Rene excuseerde zich, hij zei: ‘ ik had er wel in eenen heen kunnen rijden, maar het was zo gezellig in de bus. Dit was een rondje van de zaak!’.
Na een bak koffie genuttigd te hebben togen wij met vijf man en één schepnet naar de waterkant. Nog bedankt John voor het lenen van het schepnet. Gerard en ik waren er hééééééééél blij mee. En nu het ongelofelijke: wij vingen met z'n vijven circa 300 forellen, 300 forellen, 300 forellen. Ik schrijf dit drie keer achter elkaar, want dit is geen echo, maar werkelijkheid. We begonnen om 12 uur en om 3 uur lagen Gerard en ik uitgeput op de steiger.
Aan de overkant zat Kor kreupel op de steiger en John Dijkmans met zijn gezicht bij het water forellen van zijn haak af te peuteren, want wij hadden zijn schepnet in gebruik. En bij iedere forel die we gevangen hadden bedankten Gerard en ik John voor hun schepnet. Alleen Rene oogde fris, maar dat was logisch, hij is stukadoor van beroep. Dus heeft hij sterke armen. Na zat te zijn geworden van het vangen, togen we naar de Winkel van Sinkel, kochten nog wat in en reisden af naar huis, deze keer zonder omwegen.
Conclusie: een dag om nooit meer te vergeten. Niets vangen is niet leuk, maar zoveel vangen is een beetje teveel van het goede.
Chris Zonneveld (15-
